คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงด้วยความประหม่า ผ่านไปหลายนาทีดูเหมือนตากล้องหนุ่มจะนิ่งเงียบก่อนจะนั่งลงเหมือนเดิมและไม่ยอมไปไหนจนกว่าแบคฮยอนจะทำมันแน่ๆ สุดท้ายเลยตัดสินใจรวบรวมความกล้าแล้วหลับตาลง
นิ้วเรียวค่อยๆยื่นแขนไปข้างหลัง สัมผัสบั้นท้ายอวบอิ่มเต่งตึงที่งดงามเสมอเวลาส่ายไปมาตามเสียงเพลง ยกสะโพกเล็กน้อยอย่างยากลำบากแล้วค่อยๆสอดนิ้วชี้เข้าไปข้างในรูจีบสีแดงช้ำ
“ฮ๊า!” มือเรียวอีกข้างรีบตะครุปปากเมื่อเผลอทำเสียงน่าอายออกไปเพราะความเจ็บแสบกับปากทางที่ถูกเสียดสีมาโชกโชนเมื่อคืนและความรู้สึกประหลาดที่ก่อเกิดขึ้น
“ไม่ใช่ ทำแบบนั้นไม่ถูก มานี่ ฉันจะสอนให้”
“ยะ อย่า..”
ไม่ทันได้ห้ามก็รู้สึกถึงแขนแกร่งที่เอื้อมมาสัมผัสสะโพกตัวเองแล้วจับมืออีกข้างที่คล้องหลังไว้ออกให้พ้นทาง
มือแกร่งสัมผัสบั้นท้ายนุ่ม ก่อนจะสอดนิ้วชี้เข้ามาแบบไม่รีรอหรือขออนุญาติอะไรทั้งนั้น
“อ๊า!!”
“อย่าส่งเสียง ฉันแค่จะช่วยแต่เธอกำลังทำให้ฉันมีอารมณ์”
“อือ..อื้ออ!! อ๊ะ คุณ คุณชานยอล” คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจเมื่อนิ้วที่สองถูกสอดเข้ามาแล้วแยกออกจากกัน เปิดช่องทางให้น้ำสีขาวเนียวไหลออกมาผสมกับน้ำในอ่าง และความเย็นเยือกจากน้ำในอ่างที่ถูกแทนที่เข้าไป
“ฮ๊า...”
“แบคฮยอนอย่าส่งเสียง”
ตากล้องหนุ่มง้างนิ้วแช่ไว้สักพัก แสร้งทำเป็นเคร่มขรึมก่อนจะเริ่มควงข้างในโพรงสวาทตอดรัด กวาดเอาน้ำกามเศษเหลือที่ยังติดอยู่ออกมา แบคฮยอนยกมือสองข้างตะครุบปากแน่นแต่ก็ไม่สามารถหยุดเสียงอื้ออึงในลำคอได้ ความรู้สึกของผนังช่องทางที่ถูกสัมผัสกลับทำให้เกิดอารมณ์วูบไหวอย่างไม่น่าเชื่อ และข้างหน้าขนาดน่ารักของแบคฮยอนกำลังแข็งขืน หัวใจเต้นแรงเป็นกลองกีฬายามถูกสัมผัสจุดกระสันรัวๆราวกับโดนแกล้ง
กลับกันในหัวตากล้องหนุ่มก็จินตนาการไปถึงร่างกายช้ำๆนี้ที่ถูกมัดมือไว้กับหัวเตียง คว่ำหน้าโก่งอวดก้นสวยร้องขอให้ตนสอดนิ้วเข้าออกรัวแรงๆจนแข็งไปหมด อยากจะทำมันนัก แต่รู้ดีว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา
ถ้าจะเลี้ยงแมวให้เชื่อง.. อย่าให้มันตื่นตูมจนหนีเจ้าของไปเสียก่อน
และเมื่อนิ้วแกร่งกวาดเอาหยดสุดท้ายออก ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวเล็กปลดปล่อยออกมาปนกับน้ำในอ่าง
“แบคฮยอน นี่เธอเสร็จหรอ?” เสียงทุ้มดุแสร้งถามด้วยความแปลกใจราวกับไม่รู้ ทั้งๆที่จริงๆแล้วตั้งใจ
“ผม.. ผมขอโทษฮะ”
อย่าลืมไปอ่านต่อและคอมเม้นได้ในเด็กดีนะแจ้ะ