#BBH46 Episode3

ขาเรียวเดินประคองตัวเองไปนั่งบนโซฟาหน้าทีวีด้วยความรู้สึกแปลกๆ มันร้อนๆวูบๆเหมือนมีคลืนลมร้อนพัดอยู่ข้างในร่างกาย เจ้าโมจิกระโดดขึ้นนั่งตักในขณะที่เจ้าของร่างพยายามนั่งนิ่งๆให้อาการนั้นหายไปแต่ผ่านไปหลายนาทีกลับรู้สึกแย่ลง รู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นและลมหายใจที่ถี่กว่าปกติ

เหงื่อเริ่มซึมตามขมับและความรู้สึกอึดอัดในร่างกายเริ่มถามหา คนตัวเล็กนั่งคิดถึงสาเหตุของอาการ หรือว่าจะแพ้ไวน์แบบที่คุณชานยอลบอกจริงๆ

ร่างกายเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อมันร้อนขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทันที่ที่เจ้าโมจิขยับตัวบนขาอ่อนก็เผลอจี้ความรู้สึกแปลกใหม่จนต้องร้องออกมา

“อ๊าห์!” ร่างกายบอบบางรีบเอามือปิดปากตัวเองก่อนจะผลักเจ้าโมจิให้ลงจากตัก แบบนี้ไม่ดีแน่ มันแปลกเกินไป

ขาเรียวพยายามลุกขึ้น เดินขาสั่นๆไปข้างในห้องครัวที่มีอีกคนอยู่หวังจะขอช่วยให้รีบพาตัวเองไปโรงพยาบาล

“คะ คุณชานยอลฮะ..”

ตากล้องหนุ่มที่ยืนพิงเคาเตอร์กอดอกไม่ได้ทำอะไรเงยหน้ามาหันมามองต้นเสียงด้วยสีหน้าแปลกใจพลางเดินเข้าไปใกล้

“เป็นอะไร”

“ผม..อื้อ ผมแพ้ไวน์..” ขาเรียวทั้งสองสั่นจนแทบประคองตัวเองไว้ไม่อยู่ เมื่อก้าวเท้าอีกก้าวก็แทบจะล้มฟุบ แต่ดีที่อีกคนเข้ามาประคองเอวเอาไว้ก่อน หากแต่มือแกร่งดันไปสัมผัสกับบั้นท้ายกลมเบาๆแบบไม่ตั้งใจ

“อ๊าห์..” หลุดเสียงน่าอายออกไปเพราะสัมผัสแปลกใหม่เพียงเล็กน้อยตรงบั้นท้าย เพราะความอายเลยรีบใช้แขนทั้งสองคลองคอแกร่งเอาไว้พลางซุกหน้าลงกับไหล่กว้าง “อือ ขอ.. ขอโทษฮะ”

“ฉันคิดไว้แล้วว่าบอบบางอย่างเธอต้องแพ้ไวน์”

“ผมอยาก.. อือ อยาก..”

“อยาก?”

“อยาก ไป..โรงพยาบาล”

“ไปนอนที่เตียงก่อนมั้ย เผื่อจะดีขึ้น”

“ดะ เดินไม่ไหว รู้สึก.. อึกอัด”

“เดี๋ยวฉันพยูงไป” ชานยอลเปลี่ยนจากยืนให้อีกคนคล้องคอมาเป็นยืนพยูงอยู่ข้างๆแทน โดยบังคับให้มือเรียวข้างหนึ่งคล้องคอตัวเองเอาไว้ ถอดแว่นตากรอบหน้าทิ้งไปแล้วเสยผมขึ้นลวกๆ ใช้มืออีกข้างสัมผัสเอวคอด

“อืออ..” เสียงอื้ออึงเหมือนคนเมาดังในลำคอเมื่อรู้สึกถือฝ่ามืออุ่นที่สะโพก

“รู้สึกยังไง”

“ดีฮะ..”

“แล้วแบบนี้หล่ะ” เลื่อนมือแกร่งลงต่ำไปถึงต้นขาเปลือยคล้ายจะประคอง จนคนตัวเล็กร้องออกเสียง “ฉันว่าเธอไม่ไหวแล้วหล่ะ ฉันอุ้มไปดีกว่า”

ชานยอลจัดการอุ้มคนตัวเล็กจนลอยจากพื้นแล้วเดินด้วยความรวดเร็วไปข้างในห้องนอน วางร่างกายนุ่มนิ่มนั่นให้นอนลงบนเตียง หากแต่แบคฮยอนกลับไม่ยอมปล่อยมือ

แขนเรียวสองข้างคล้องคอแกร่งไม่ยอมคลายแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ แก้วตาใสสำรวจใบหน้าของตากล้องร่างสูงซึ่งบัดนี้ไร้ซึ่งกรอบแว่นตาน่ารำคาญ ผมที่เสยขึ้นลวกๆทำให้เจ้าของร่างกายที่คร่อมทับร่างตัวเองอยู่นั้นดูดีราวกับเทพบุตรคนละคน

ชานยอลอยู่นิ่ง ปล่อยให้คนตัวเล็กบังคับใบหน้าของตนให้โน้มลงมาจนริมฝีปากหนาสัมผัสกลีบปากนุ่มสีชมพูราวกับเยลลี่ที่น่าลิ้มลอง เพียงไม่กี่วิก็เป็นแบคฮยอนซะเองที่ผละออกด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

“รู้สึกยังไง”

“มะ.. ไม่รู้ฮะ มันรู้สึกแปลกๆ เหมือนผมควบคุมตัวเองไม่ได้เลย”

“เธอแพ้หนักแล้วแบคฮยอน อย่าทำแบบนี้เลยเดี๋ยวตัวเธอเองจะเสียหาย”

“ฮืออ” แบคฮยอนไม่ฟังอะไรทั้งนั้นก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือแกร่งมาวางไว้ที่ต้นขาเปลือยของตัวเอง “อ๊าห์.. ดีจัง”

“แบคฮยอน..”

“ลูบอีกฮะ มันรู้สึกดีจัง เหมือนช่วยให้หายอึดอัดเลย” ไม่ว่าเปล่ายังบังคับมือแกร่งให้ลูบต้นขาตัวเองจนมุดเขาไปข้างในชายเสื้อ

ชานยอลขบกรามแน่น ฟางเส้นสุดท้ายขาดผึ่งก่อนจะใช้มืออีกข้างสัมผัสตรงหน้าอกแบนราบที่สะดุดด้วยยอดอกแข็งนูนผ่านเนื้อผ้า

“อ๊าห์... เอาอีก”

“แบคฮยอน ฉันทนไม่ไหวแล้ว หยุดไม่ได้แล้วนะ เธอเริ่มก่อน” ชานยอลให้คำเตือนสุดท้าย แต่ประโยคที่ได้รับกลับมากลับเกินคาด

“ไม่เป็นไรฮะ อื้ออ สัมผัสอีก มันรู้สึกดี เหมือนช่วยให้หายแพ้เลย”

“เธออาจจะเสียหาย”

“ไม่เป็นไรฮะ คุณชานยอลไม่ผิด แบคเริ่มก่อน แบคเริ่มเอง”

ชานยอลยกยิ้มเพราะหมากบนกระดานเดินตามเกมส์ได้ดีเกินคาด ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมากอีกแล้ว ร่างสูงฉีกกระชากเสื้อผ้าของคนใต้ร่างจนหลุดลุ่ยเผยให้เห็นผิวเนียนที่ชายทั้งประเทศจินตนาการอยากได้ ณ บัดนี้มันอยู่ตรงหน้าแล้ว

“อื้อ” ชานยอลทาบทับอีกคนจนไร้ช่องว่าง ประกบจูบดูดดื่มอย่างหิวโหย บังคับให้แขนเรียวทั้งสองคล้องคอแล้วเริ่มปฏิบัติการมือปลาหมึกลูบไล้ไปทั้งร่างกายนวลเนียล จูบจนแบคฮยอนร้องขอชีวิตจึงผละออกแล้วก้มลงป้อนจูบใหม่

ร่างกายของไอดอลหนุ่มน้อยหน้าใส่ใต้ร่างที่เคยแต่จินตนาการใช้เป็นเครื่องมือสำเร็จความใคร่ ตอนนี้อยู่ตรงหน้าแล้ว ตากล้องหนุ่มราวกับราชสีห์หิวโหยกระต่ายน้อย ผละจูบดูดดื่มก่อนจะซุกไซร้ซอกคอดูดขึ้นรอยแบบไม่เกรงใจ แยกขาเรียวออกกว้างจนเห็นส่วนลับขนาดน่ารักกับช่องสวรรค์กลีบสีหวาน ที่เคยจินตนาการว่านุ่มมากแค่ไหน ของจริงนุ่มกว่าสิบเท่า ที่เคยคิดว่าอร่อยถึงใจแค่ไหน ตัวจริงอร่อยกว่าร้อยเท่า

“อ๊ะ อ๊างงงงงงงง”

ที่เคยคิดว่าเสียงคราวจะหวานมากแค่ไหน ของจริงหวานกว่าพันเท่ายามที่คนตัวสูงก้มลงมาดูดดื่มยอดอกนุ่มนิ่มสีชมพูอย่างรุนแรงจนมันขึ้นสีแดง สลับดูดดุนทั้งสองข้างไปมาจนคนใต้ร่างสั่นเสียวไปหมด ตอนแรกที่จะวางยาเด็กน้อยคนนี้ก็คิดไว้อย่างดีแล้ว แต่พอจะเข้าปากเหยื่อดันมีเทวดาสถิตย์ในใจจนแอบลังเลอยู่ครู่นึง แต่สุดท้ายมารในใจก็ร้ายกว่า ชานยอลอยากกราบบูชาซาตานในใจเป็นร้อยครั้ง

แบคฮยอนอายุยังน้อย หลอกง่าย เดินตามเกมส์ผู้ใหญ่เจนจัดอย่างเขาได้เป็นอย่างดี

ชานยอลทั้งลูบทั้งคลึงทั้งบีบเนื้อตัวนุ่มนิ่มเต่งตึงตามต้นขา สะโพก เอว รุนแรงจนขึ้นแดงปื้นไปหมด ลูบไล้ผิวสวยลื่นมือก่อนจะผละออกอย่างหัวเสีย ยืนขึ้นถอดเสื้อผ้ารวมถึงกางเกงตัวเองและเดินไปเปิดลิ้นชักหัวเตียงไม่ไกล แก่นเนื้อหยาบแข็งชี้โด่ออกมาทันทีอย่างไม่อายใคร หยิบกล้องราคาแพงมาวางบนโต๊ะกดปุ่มให้ไฟสีแดงกระพริบทำงาน พร้อมกับเจลที่ถือกลับมาบนเตียง

ถุงยางไม่ต้อง ไม่คิดจะใช้อยู่แล้ว เสียบสดสิถึงจะถึงใจ แบบแบคฮยอนหน่ะต้องเอาให้จุก เอาให้เปียกน้ำกามไปทั้งร่าง และต้องเป็นน้ำของเขาคนเดียวเท่านั้น

กลับมาคร่อมร่างโดยมีแบคฮยอนเปรยตายั่วยวนมองอยู่บนเตียง นี่สินะอุเคะอันดับหนึ่งที่ใครๆก็อยากเอา อยากได้มาอยู่ใต้ร่างแล้วกระทำชำเราเอาให้ช้ำ จับขาเรียวทั้งสองแยกออกกว้างให้พาดไหล่ ใช้นิ้วกลางลูบรูสวยที่เห็นไปถึงไหนต่อไหน

“ผม..ผมอาย” เสียงหวานกระเส่าเอ่ยปากบอกอีกคนเบาๆเมื่อรู้สึกถึงท่าทางล่อแหลม และกล้ามเนื้อลอนสวยรวมไปถึงอวัยวะชายขนาดใหญ่ยาวปูนเส้นเลือดซึ่งไม่คิดว่าจะถูกแอบอยู่ใต้เสื้อตลอดเวลา แบคฮยอนหน้าแดงหันหน้าไปทางอื่น เขาไม่เคยเห็นของชายใดใกล้ๆแบบนี้มาก่อน แต่ก็ไม่ได้เด็กถึงขนาดที่ไม่รู้ว่าร่างกายผู้ชายเซเมะนั้นเป็นเช่นไร และนี่เป็นเซเมะคนนึงที่มีร่างกายเพอร์เฟ็กมากทีเดียว

“ครั้งแรกใช่มั้ย” เสียงทุ้มหอบยื่นมาถามกระซิบใบหู ทำเอาใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ

“อื้อ”

“อยากให้ฉันทำไหม? อยากให้ฉันเอาเธอหรือเปล่า?” แบคฮยอนยกนิ้วชี้มากัดอย่างเขินอาย แต่ภาพนั่นมันเซ็กซี่เหลือเกิน เส้นผมปลิวไสวเมื่อคนหน้าแดงพยักหน้าตอบประโยคลามกนั่น

“ดี”

พูดแค่นั้นก่อนจะเปิดฝาหลอดเจลโชลมนิ้วชี้และนิ้วกลาง ชานยอลแหวนก้อเนื้อนิ่มทั้งสองแล้วลูบนิ้วเปื้อนเจลลงกับรูร้อนของบยอน แบคฮยอนจนคนใต้ร่างครางร่านด้วยความเย็น และเริ่มจิ้มนิ้วกลางเข้าไป

“อ่าห์.. “ ไม่ใช่เสียงของหนุ่มน้อยอุเคะ แต่เป็นเสียงของตากล้องหนุ่มที่แค่ได้เข้าไปนิ้วเดียว แก่นกลางร่างกายก็จินตนาการต่อจนแทบแตก รับประกันว่าผู้ชายทั้งประเทศต้องอิจฉาตัวเองอย่างแน่นอน

“ฮื๊ออออ อ๊ะ” คนตัวเล็กร้องเสียงร่านเมื่อนิ้วถูกขยับเข้าออก มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ขยับไปเรื่อยๆก่อนจะเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง และสาม รู้สึกอึกอัด แต่ก็รู้สึกดีมาก อาจจะเป็นเพราะอาการแพ้ไวน์ที่ถูกอีกคนหลอกให้เข้าใจแบบนั้นด้วย

“อื้ออ คุณชานยอลฮะ” รู้สึกวูบโหว่งเมื่อนิ้วทั้งสามจิ้มเข้าออกถูกถอดออกไป และอวัยวะเพศของตัวเองถูกมือแกร่งกอบกุมเล่น ชานยอลใช้มือทั้งสองจับสะโพกไว้มั่น จดจ้องไปแค่ที่หน้าตาสุดเอ็กซ์เซ็กซ์แตกของอีหนูใต้ร่าง แล้วเล็งอวัยวะเพศของตัวเองกับปากทางรูรัดๆของแบคฮยอน

แท่งเนื้อถูกเสียบเข้าไปช้าๆพร้อมกับเสียงครางร่านดังเป็นพิเศษของแบคฮยอน เสียบจนมิดก็รู้สึกรัดจนแทบแตก ชานยอลรู้สึกอยากจะถ่ายรูปนี้เอาไปฉายแอลอีดีหน้าตึกเสียจริง ประกาศให้ทั้งโลกรู้ว่าแบคฮยอนโดนปาร์ค ชานยอล เอา แล้ว

ดวงตาสุกใสมีน้ำตาไหลเป็นสายด้วยความเจ็บและความเสียว หลายความรู้สึกประดีประดาเข้ามาพร้อมกัน ร่างกายนี้ไม่บริสุทธิ์อีกแล้ว เสียตัวแล้ว โดนผู้ชายตรงถ้าเอาแล้ว

“ดีมั้ย? อ่าห์..” เสียงทุ้มเอ่ยถาม และคนตัวเล็กพยักหน้าตอบ “โดนฉันเอาแล้วนะ รู้รึเปล่า” แบคฮยอนพยักหน้าตอบ “ชอบมั้ย?”

“คิมูจิ๊.....”

ชานยอลโน้มตัวลงไปเลียหยอกล้อกับยอดอกสีจัดจ้านพลางขยับร่างกายเข้าออกด้วยจังหวะช้าๆเพื่อให้แบคฮยอนปรับตัว คนตัวเล็กที่พึ่งเคยโดนเป็นครั้งแรกก็ร้องลั่นสุดใจคล้ายนายเอกหนังผู้ใหญ่ เสียวสุดใจเมื่อคุณตากล้องสุดหล่อตรงหน้าค่อยๆทำเร็วขึ้น และแรงขึ้น เสียบมิดสุดด้ามแล้วดึงออกเกือบหลุด ก่อนจะเสียงเข้ามาใหม่ในช่องทางที่ไม่เคยมีใครเข้ามาก่อน

“อ่ะ อ๊า อิไต ฮ๊า.. อ๊า.. อ๊า..”

“อืมส์.. แม่งเอ๊ย”

เสียบเข้าเสียบออกอยู่เป็นเวลานานก่อนจะถอนร่างออกเผยให้เห็นช่องทางชมพูช้ำจากการเสียดสี ชานยอลบังคับให้คนตัวเล็กนอนคว่ำกอดหมอนแล้วแอ่นสะโพกขึ้นโชว์รูสวาท แล้วจึงทาบทับแผ่นหลังเนียนสอดร่างกายอันแข็งขืนและยาวใหญ่ของตัวเองเข้าไปอีกรอบ ขยับเหมือนตอนที่สัตว์สี่ขาเอากัน

เพี๊ยะ!

“อ๊า!”

ฟาดมือลงกับก้นนุ่มเด้งด๋งจนขึ้นรอยแดงฝ่ามือน่ามอง จากจังหวะที่เร็วขึ้นแล้วก็เร็วขึ้นอีก แบคฮยอนรัดแท่งเนื้อนั่นแน่นอย่างยั่วยวนโดยที่ไม่รู้ตัวเลยก่อนแท่งน้องน้อยจะเสร็จสมปล่อยน้ำรักของตัวเองลงกับผ้าปูที่นอน

ชานยอลสอยถี่จนน่ากลัวก่อนสุดท้ายจะกระตุกเกร็งสองสามครั้ง ฉีดน้ำกามจำนวนมากเข้าไปเติมเต็มร่างกายของไอดอลหนุ่มน้อย ทันทีที่ถอดออกก็เกิดการไหลย้อนลงไปตามเรียวขาเพราะรูที่โบ๋จากการกระทำรุนแรง คนตัวสูงรีบเดินไปหยิบกล้องอีกอันจากตู้เก็บในห้องมาถ่ายโมเม้นนี้ไว้ ทุกองศาโดยปิดเสียงชัตเตอร์เอาไว้ไม่ให้คนที่ฟุบหน้าหอบรู้ตัว

แบคฮยอนเข่าอ่อนก่อนจะเอนล้มลงกับเตียงหลับตา และชานยอลก็ใช้จังหวะนั้นแอบถ่ายใบหน้าหลังเสร็จกามกิจของอุเคะน้อยของตน ก่อนจะตั้งกล้องไว้บนพื้นไม่ไกลแล้วขึ้นกอดร่างแบคฮยอนไว้

“รู้สึกดีขึ้นมั้ย”

“อื้อ..”

“เอาอีกมั้ย?”

คำถามนั้นทำให้คนที่หลับตาอยู่ลืมตาขึ้นมา ทำเอาเจ้าของแผนการทั้งหมดใจกระตุกวูบกลัวความแตก แต่สิ่งที่คนตัวเล็กทำกลับเป็นการใช้แขนคล้องคออีกคนแล้วยื่นหน้ามาประกบจูบดูดดื่มเงอะงะด้วยตัวเอง

“อื้มม รู้สึกดีจัง แต่ผมรู้สึกว่ายังอึดอัดอยู่เลย อาการแพ้ไวน์ยังทำผมใจสั่นไปหมด ช่วยรังแกผมอีกครั้งได้มั้ยฮะ.. ผมอยากถูกรังแกจัง..”

“ได้สิ ฉันพร้อมช่วยมากเท่าที่เธอต้องการเลยหล่ะ”

และคืนนั้นก็ไม่ได้จบแค่หนึ่งหรือสองน้ำ แต่เป็นสี่ จนร่างกายแบคฮยอนช้ำรักไปหมด ถูกช่วงชิงบริสุทธิ์ไปอย่างโชกโชนและแทนที่ด้วยราคี ร่างกายเปื้อนน้ำเหนียวไปทั่วสัดส่วนเช่นเดียวกันกับที่ปลอกหมอนในห้องลับนั่นเคยโดน

อ่านต่อ คอมเม้นต์ และให้กำลังใจต่อได้ในเด็กดีน้าาา

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1923105&chapter=3